ঈশ্বৰ: মোৰ বাবে ----
ঈশ্বৰ: মোৰ বাবে ----
ঈশ্বৰ আছেনে নাই নাজানো । সেইটো লৈ বুজা হোৱাৰ পৰা কাকো বিশেষ প্ৰশ্ন কৰাও মনত নপৰে । নিজৰ অজানিতে মনত ধাৰণ কৰিছোঁ ঈশ্বৰক । সৰু বৰ প্ৰতিটো সংকটত তেখেতক স্মৰণ কৰি পৰিস্থিতিৰ সতে মোকাবিলা কৰিব পৰাকে মনত সাহস পাইছোঁ । চাগে ঈশ্বৰ মানে সাহস, বিশ্বাস ।
পূজা-পাতল কৰি বৰ এটা ভাল নাপাওঁ । বহুতে ভাবে এয়া নাস্তিকতা ।(এনেকুৱাও নহয় যে পূজা একেবাৰে নকৰো।) কিন্তু মই নিজে জানো যে মই নাস্তিক নহয় ।এজন মানুহ কিমানখিনি যুক্তিবাদী বা আত্মবিশ্বাসী বা কি হ’লে নাস্তিক হ’ব পাৰে নাজানো ।আচলতে মানুহ কিয় নাস্তিক হয় বা নিজকে নাস্তিক বুলি কয় তাৰো সঠিক ব্যাখ্যা নাজানো ।
দেউতায় সৰুতে কৈছিল মানুহে নিজৰ কাম ফাঁকি নিদিয়াকে নিয়াৰিকে কৰাটো আৰু আনৰ বেয়া চিন্তা নকৰাটোৱেই হৈছে প্ৰকৃত পূজা । ঈশ্বৰ মন্দিৰত নাথাকে । পূজা কৰিলেও ঈশ্বৰক পাব নোৱাৰি । ঈশ্বৰ থাকে নিজৰ কৰ্মত, নিজৰ সততাত । সৰুৰে পৰা ঈশ্বৰ আৰু পূজা সম্বন্ধে এই কথাখিনিয়েই মানি আহিছো
আমিবোৰে বাৰু কিয় কেবল “হে ভগবান, মোক অমুকটো লাগে, মোৰ অমুকটো কষ্ট দুৰ কৰি দিয়া” বুলি কবৰ বাবে হাতযোৰ কৰোঁ ? কেতিয়াবা যিখিনি পাইছো সেইখিনিৰ বাবে কৃতজ্ঞতা জনাইও হাতযোৰ কৰিব নোৱাৰোনে ? ঈশ্বৰ আছে নে নাই, ঈশ্বৰে কিবা দিয়ে নে নিদিয়ে সেয়া এক উত্তৰবিহীন প্ৰশ্ন । কিন্তু ঈশ্বৰৰ ওপৰত বিশ্বাস থাকিলে বহু সময়ত মনোবল পোৱা যায় ।
(ব্যক্তিগত অনুভব মাত্ৰ)
No comments:
Post a Comment